από Μάρτη Ιωάννη, δικηγόρο Κέρκυρας
Από Protagon

Οι λέξεις «πέντε και ογδόντα έξι» θα ακούγονται πλέον συχνά στην καθημερινότητα μας. Μια αλλαγή σε σχέση με την υπεροψία του δημόσιου τομέα, των φουσκωμένων μισθών του παρελθόντος, έτσι για να μας βάλουν μυαλό οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Αλλά πλέον ένα μεγάλο μέρος του δημοσίου τομέα θα περάσει στον ιδιωτικό και τα πεντακοσάρια για επιδόματα, γίνονται 5 και 86 για μισθό, χωρίς διευκρινίσεις του τύπου «βασικός» ή «άνευ επιδομάτων». Για μισθό χωρίς πολλά πολλά.

Έχουμε και λέμε: 25 ετών και άνω, υπάλληλοι 586,08 ευρώ, εργατοτεχνίτες ημερομίσθιο 26,18 ευρώ. Κάτω των 25 ετών, υπάλληλοι 510,95 ευρώ, εργατοτεχνίτες ημερομίσθιο 22,85 ευρώ. Γιατί όταν είσαι νέος οι ανάγκες σου είναι μειωμένες, γιατί να κάνεις παιδί πριν τα εικοσιπέντε; 

Θα έχουν διλήμματα σοβαρά οι νέοι ετούτης της χώρας. Θα αναρωτιούνται, είμαι είκοσι τεσσάρων χρονών, να πιάσω δουλειά τώρα ή να περιμένω να κλείσω τα είκοσι πέντε; Έχετε δίκιο ο εργοδότης θα προτιμήσει τους των κάτω των είκοσι πέντε. Μήπως αυτός που θα σκεφτεί έτσι, θα σκεφτεί επίσης ότι πρέπει να τον απολύσει πριν κλείσει τα είκοσι πέντε;

Επίδομα γάμου, προϋπηρεσίας τέλος, μέχρι λέει η ανεργία να διαμορφωθεί στο 10%. Δηλαδή σύντομα πολύ σύντομα. Και ας υποθέσουμε ότι σε 15 χρόνια η ανεργία θα φθάσει στο 10%, η εν λόγω μέτρηση θα γίνει με βάση τον μέσο όρο του εθνικού ποσοστού ανεργίας των τελευταίων τεσσάρων τριμήνων, όπως αυτός αποτυπώνεται στην Έρευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕΛ.ΣΤΑΤ., έγκυρα πράγματα δηλαδή, να μείνουμε ήσυχοι.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου: « Ο εργοδότης-επιχείρηση που θα συνάψει επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας μετά τις 12-11-2012 και δεν είναι μέλος εργοδοτικής οργάνωσης δεν δεσμεύεται από τους μισθολογικούς όρους των Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα συναφθούν στο μέλλον. Οι ως άνω εργοδότες δύνανται να συνεχίσουν κανονικά την καταβολή του επιδόματος γάμου».

Ως γνωστόν η καθαρεύουσα και τα αρχαιοπρεπή ρήματα στην ελληνική νομοθεσία και δη στις ερμηνευτικές εγκυκλίους κάνουν πάντα τη βρώμικη δουλειά. Αντί να γράψουμε όποιος δεν θέλει να δίνει το επίδομα γάμου δεν το δίνει, γράφουμε «δύνανται να συνεχίσουν κανονικά την καταβολή του επιδόματος γάμου». Όχι δεν είναι υποκριτές οι άνθρωποι, χιούμορ κάνουν και ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι το έχουμε ανάγκη.

Το οκτάωρο  είναι μια έννοια σχετική πλέον, μπορεί να γίνει δεκάωρο με γνωστοποίηση την ίδια ημέρα ή και την επόμενη, το πολύ για 120 ώρες το χρόνο. Μήπως άνοιξαν διάπλατα οι πύλες της μαύρης εργασίας, όταν ήδη στην αγορά  προσφέρεται εργασία τετράωρων αποδοχών με οκτάωρη απασχόληση;

Μέχρι σήμερα το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» ήταν η κομματικά δημοκρατική πολιτική στις προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες, στη τοπική αυτοδιοίκηση και όχι μόνο, η εν λόγω πολιτική παγιώθηκε δε από τη μεταπολίτευση και μετά. Οι προσλήψεις αυτές δημιούργησαν αγοραστική δύναμη συντηρώντας και τον ιδιωτικό τομέα.

Όμως χαμηλότεροι μισθοί σημαίνουν βέβαια πιο εύκολες απολύσεις. Όταν για παράδειγμα η αποζημίωση υπαλλήλου με χρόνο προϋπηρεσίας τέσσερα έτη χωρίς προειδοποίηση είναι οι αποδοχές δύο μηνών, προφανώς αυτός ο υπάλληλος θα αισθάνεται μία κάποια ανασφάλεια.

«Ουδέν… προσωρινότερο του προσωρινού» λοιπόν όταν μιλάμε για εργασία, ακόμα και τα ρητά πρέπει να προσαρμόζονται στις εποχές.